یکی از دیگر روش‌های مکان‌یابی، در مواقعی که GPS تلفن همراه کاربر خاموش است، استفاده از آنالیز توان آنتن‌های BTSی است که تلفن همراه کاربر در محدوده‌ی سیگنال‌دهی آن‌ها قرار دارد. گوگل از جمله کمپانی‌هایی است که از این روش، برای بدست آوردن محل تقریبی کاربران استفاده می‌کند. اما به چه نحو؟

گوشی شما همواره در معرض سیگنال آنتن‌های BTSهای مختلفی قرار داره و هر کدام از این سیگنال‌ها با مجموعه‌ای از ID‌هایی که درون سیگنال‌ها Advertise می‌شوند، به صورت یکتا از همدیگر قابل تفکیک هستند. تلفن همراه همیشه سعی می‌کند به قوی‌ترین سیگنال مجاز متصل شود.

طبیعتا اپراتورها با توجه به این که از محل دقیق آنتن‌های BTS اطلاع دارند، با استفاده از داده‌های فوق، به راحتی قادر به شناسایی مکان افراد هستند. اما در مورد گوگل داستان کمی متفاوت هست. گوگل از مکان آنتن‌های BTS خبر ندارد، به همین دلیل از حقه‌ای زیبا بهره می‌برد.

هنگامی که یک کاربر GPS گوشی خود را روشن کرده است، گوگل مقدار توان سیگنال آنتن‌های مختلف اطراف را اندازه‌گیری می‌کند و این مقادیر را به همراه IDهای مربوط به آن آنتن‌ها و همچنین به همراه عرض و طول جغرافیایی بدست آمده از GPS، درون دیتابیس‌های خود روی اینترنت آپلود می‌کند.

به این ترتیب، در مواقعی که قصد تشخیص مکان تقریبی کاربر دیگری که GPS گوشی وی خاموش است ولی به اینترنت متصل است را داشته باشد، با بررسی توان سیگنال‌ها و مقدار IDها، می‌تواند مکان وی را تشخیص بدهد.

با توجه به این که مقدار توان سیگنال آنتن‌های BTS و حتی مقادیر مربوط به IDهای سلول‌ها، بسته به تراکم جمعیت و آب و هوا ممکن است تغییر کند، گوگل نیاز دارد این عمل را به صورت دوره انجام دهد تا دیتابیس خود را به روز نگهداری کند.

گوگل همچنی این تکنیک را با ID اکسس پوئینت‌های public فروشگاه‌های بزرگ هم انجام می‌دهد.

سایت‌ها ونرم‌افزارهایی برای استخراج ID آنتن‌های BTS و مکان آن‌ها وجود دارد و شما می‌توانید با گوگل کردن عبارت Cell to GPS به اطلاعات کامل‌تری در این زمینه دست پیدا کنید.